0.

Londyn
01.07.2014 r.

Iga

Po otrzymaniu wyników matur i załatwieniu kilku spraw mogłam spokojnie wyjechać na wakacje do Londynu. Warunek był jeden, zdasz = jedziesz. Nie zdasz.. oddajesz nam kasę za ten wyjazd, który niestety przepada.

Jestem w Londynie już drugi dzień. Trochę żałuję, że wybrałam się tu sama. Ale przynajmniej nikt mi nie marudzi i mogę chodzić tam, gdzie ja chcę.
Każde, prawie każde miejsce, które odwiedzam staram się starannie fotografować. Moi rodzice, a przede wszystkim mój przyjaciel, który musi wiedzieć wszystko, będą mieli co oglądać. A ja co wspominać. 

- Tak mamo. Wszystko jest okej. - uspokajałam moją rodzicielkę - Tak, uważam na siebie -trochę to zabawne, że tak się o mnie martwi. Nagle moją uwagę przykuło coś... dziwnego, przez co zdecydowałam się zakończyć rozmowę - Przepraszam mamo, ale właśnie wchodzę do muzeum, muszę kończyć. - wykręciłam się od dalszej rozmowy -  Odezwę się później. Pozdrów tatę. Pa- rozłączyłam się.

Zrobiłam jeszcze kilka kroków w przód. 

Dobrze myślałam... 

Kika metrów przede mną stała dziewczyna mojego najlepszego przyjaciela.

Chłopak, z którym się obściskiwała nie wyglądał jak Tomek. I nie mógł nim być, przecież był teraz na zgrupowaniu. 

Kierując się jakimś dziwnym impulsem zrobiłam parze kilka zdjęć. 

Wróciłam wieczorem do hotelu. 

Usiadłam na łóżko i nie wiedząc czemu włączyłam na telefonie zdjęcia, które zrobiłam Marcie i temu nieznajomemu. 

Nie wiem czy pokaże je Tomkowi.
Nie wiem co lepsze. 

Nie pokazywać mu tego,  i pozwolić by był okłamywany.

Czy pokazać mu to wszystko i zranić go.
I tak prędzej czy później pozna prawdę.
Lepiej już teraz, czy później.
A może pokazując te zdjęcia pogrążę tylko siebie. 

Ugh.

___________________________________________________________
Dzień dobry!
Wakacje zaczęły się, startuje również nowe opowiadanie...
Może komuś się spodoba, a ja mam nadzeję, że pomysły mnie nie opuszczą :D